Виница
Во третиов дел од репортажата од фестивалот Слободна зона, кој се одржуваше од 27-ми до 30-ти август во Виница, ќе се осврнеме на убавините на градот – домаќин и неговата околина. Во богатата фото-галерија ќе го видите Виничкото Кале, Градскиот парк, улиците, старата и новата архитектура, спомениците, ноќниот живот и др. На крај ќе отпатуваме и во некои соседни села. За жал немам многу фотки од убавите Виничанки 
Доколку пак, сакате да ги прочитате претходните делови од оваа репортажа, за првиот кликнете тука, а за вториот тука.
Сите фотографии подолу се мои, освен четири, за кои му благодарам на Виничанецот Драган Димитров и тие се уредно обележани како негови. Тоа е еден интересен урбан момак, кој во даден период живеел и работел во USA, со кого има многу што да се поразговара. Нему му заблагодарувам од се’ срце и за помошта што ми ја пружи при мојот престој во Виница (забораив да понесам некои ствари, кои тој ми ги позајми), а и за тоа што ми покажа некои битни места низ градот и околината.
Во автобусот на пат кон Виница
Организаторот на Слободна зона, Кирил Арсов пред Домот на културата, каде се одржаа некои од настаните. Го прашав дали Тошо Арсов му бил роднина, вика не.
По улиците на градот
Централниот плоштад именуван по илинденецот Ангел Винички
Поштата
Музејот познат по теракотните икони
Виница има црква на плоштад, што е малце (повеќе) контроверзна тема за нас Скопјаните Нејзиното име, инаку, е Св. Павле.
Не, тоа не е Париз, тоа е Vinitza by night
Реката (не знам која беше: Виничка, Градечка или др.)
Стоковната куќа
Пазарот
Стари дуќанчина
Црквата Св. Архангел Михаил
Џамијата
По централното подрачје
Кафулињата низ градот
Во една од двете локални дискотеки
DJ Марсо од Канал 103 шета инкогнито по виничките улици, обидувајќи се да ги избегне бројните обожаватели
Најбоља кафана у свет: Сојуз на пензионери и инвалиди. Порциите се огромни и многу вкусни. Шо и да побараш, чичкото увек вика дека има. Еве рецимо имате печен лаф? Вика има. Тука со Марсо акнавме огромни шопски, чорби и омлети. Пукнавме. Околу нас пензионери играа карти, табла и сл.
Цените се добри, турско кафе 10 денари! Замисли им отидеш со иљадарка, ќе пукнеш од пиење кафе!
Влезот во Градскиот парк
Паркот е навистина преубав
Као шо ми причаше Кирил, овде се збирале со гитари, пиење, женски
Овие се лапаа тука, ал киднаа коа ја и Марсо се приближивме да сликаме
Марсо глеа дрво
Тениското игралиште. Има и фудбалски стадион на локалниот тим Слога, како и базен.
Необично беше што тука има и игралиште за „бочање“ или како се вика тоа, као куглање на отворено, кое е омилена занимација на пензионерите.
Тука се расправаа околу бодувањето
Дело на Дејан Јефремов (тапанарот на групата Green Fuzz) и на Маријана Иванова, обајцата учесници во организацијата на фестивалот.
Графит во центарот на градот од минатогодишното издание на фестивалот
Од минатогодишното издание на фестивалот. Фото: Драган Димитров
Од минатогодишното издание на фестивалот. Фото: Драган Димитров
Од минатогодишното издание на фестивалот. Фото: Драган Димитров
Некакво исушено и излупено дрво, беше интресно.
Mad Max
Гимназијата Ванчо Прке
Народниот херој од НОБ, Ванчо Прке
Сојуз на борците
Капетан Кирчо Димитриов, загинал во конфликтот во 2001 кога неговото возило налетало на нагазна мина недалеку од Танушевци.
По виничките маала. Куче десно.
По некои стари куќи
Пример за стара архитектура. Фото: Драган Димитров.
Нова архитектура
Куќа со интересен мурал (десно)
Куќа со мечка (не знам зашо)
Поглед кон виничките тополи во далечината
Искачување кон Калето
На Калето, кое е остаток од доцноантичко (ваљда римско?) утврдување
Околу Калето има breathtaking пејзажи
Возиме кон соседното село Зрновци. Ги спремаме пасошите за да ја преминеме границата меѓу опш. Виница и опш. Зрновци
На влез во село Зрновци
Општинската зграда
Зрновци има културно-историски споменици: археологија, манастири и др., а колку што можев да забележам, има и убави девојки.
Како што ми објасни Кирил, хотелчево Зрновка било некогаш многу популарно за свадби и сл. (можда и за швалерај?)
Поглед кон соседно Кочани од автопатот
