Почитувани веб портали, Ве замолувам да престанете со недозволено преземање на туѓ авторски труд. Почитувани читатели, доколку Ви се допаѓа изложбава, можете да донирате за сајтов со клик тука. Благодарам однапред.
По повод 50 год. од земјотресот: Екслузивни ретро фотки од мојата колекција, какви нема да видите на друго место! За Старо Скопје е говорено доста, башка ја тогаш не сум бил ни у план, па решив да се осврнам на она ново, пост-земјотресно Скопје, кое почна да исчезнува со транзицијата, а е дотолчено од една нова катастрофа, сулудиот проект СК 2014.
Како што е евидентно од фотките, тоа Скопје (pre-2014) беше сиво и грдо, дел натрупано со бетон, а дел запуштено, но иако се жалевме дека е тапа, ние си го знаевме и си го живеевме такво, какво што беше и тоа си имаше еден свој урбан дух, за разлика од овој изнасилен и неавтентичен турбо-фолк кичерај што ни го градат сега. Мора да се признаат и некои од ремек делата на модерната архитектура на пост-земјотресното Скопје, но тоа нема да биде тема на оваа статија.
Во изложбава ќе видите урбани топоними од 60-тите, 70-тите, 80-тите и 90-тите години на минатиот век, од кои повеќето веќе не постојат. Кога во екот на транзицијата забележав дека тие започнаа да исчезнуваат, вооружен со фото-апаратче (тогаш со филм) започнав систематски да ги фотографирам за да се зачуваат од заборав. И добро направив, затоа што тие места наскоро беа збришани од мапата на градов и нема втора шанса за нивно фотографирање! Аш, њама! Сите фотографии подолу се мои (освен неколкуте на самиот крај) и тие чекаа на објавување со години и години, но околу тоа подетално ќе ви раскажам по изложбава. Кликајте на сликите за зголемен преглед, а под нив има и објаснувања.
Околу бекграундот на изложбава: Фотографиите и негативите со години и години ми чмаеја у фиока и се судирав со триста баксузи дур ги објавив. Сакав да ги дигитализирам уште во 2007 год. и тогаш отидов да ми ги скенираат негативите во едно доста познато фото-студио во подрумот на ГТЦ. Откако си ги подигнав назад, забележав дека некои од негативите фалат! Дали луѓево у фото-студиово ми ги изгубиле или ја уопште не сум ги однел, не можам да се сетам. Немав никакво лифче за тоа што сум однел и колку сум однел. Го проверив и дискот што ми го изрежаа, добар број слики не беа таму! Хорор! Ги пцуев и нив и себе! Среќа што претходно имав извадено фотографии од оние негативи, кои се загубија, инаку сигурно ќе извршев харакири!
Пред некој ден, решив сиот тој куп од фотки и негативи сам да го изскенирам (без да ризикувам со фото-студија) и да го објавам по повод 50 год. од катастрофалниот земјотрес. Но и тука се судрив со разни проблеми. Имам еден скенер од далечната 1999 год., душа ми излезе док му најдов драјвери и дур го натерав да работи! После денови и денови буричкање у комп некако успеав у тоа, но забележав дека скенерот веќе не е у форма. А 26 јули веќе дојде! Ајдеее! Додека вие го одбележувавте денот со журки и сл., ја трчав по жештиниве да купуем нов скенер. Нормално, моделот кој го барав баш сега најде да се распродаде (запнале сите скенери да купуваат усред летња сезона). Едвај, ама едвај најдов еден непродаден, опрчив сто евра, ми го даваат онака од излог фаќал прашина, отварам к’о бурек некој да јадел на него (карикирам малце). Ќе ти ибам и Скопје и све, не моеш со ќеф да си купиш ништо! А морам све сам, пошо никој не ми помага, а у никој случај нејќев пак да ризикувам со некое фото-студио. И после толку маки, дали двајца ќе ја читаат и лајкаат оваа статија. Од сајтов иам само зијан, никаков ќар ни задоволство, али јеби га. Ете мој скромен придонес за Скопје.
P.S. Благодарност за вниманието.
Доколку ве интересираат теми врзани со Скопје, зирнете ја и урбаната ТВ драма Пикасо.